Soms herken ik mezelf niet terug. Dan ben ik onder de indruk van mezelf. Onder de indruk van wat er allemaal is veranderd de afgelopen drie jaren. Van binnen en daardoor ook van buiten. Ik ben dan onder de indruk van de kracht die ik zie op een foto van mezelf. De mooiheid, de puurheid, de volwassenheid en tegelijkertijd de speelsheid en onbevangenheid.
Ik deel graag met je wat ik leerde over mezelf, relaties en het leven de afgelopen jaren.
Ik hou in de eerste plaats van mezelf.
Ik ben verliefd geworden op wie ik ben en ik behandel mezelf zoals ik anderen ook behandel. Met liefde en respect. Ik ben minder streng voor mezelf geworden. Ik ben goed zoals ik ben. Dat heeft me meer zelfvertrouwen gegeven en niks is zo aantrekkelijk als een vrouw die weet dat ze het waard is. Hoe meer ik van mezelf houd, hoe meer liefde ik heb te geven aan andere mensen, dieren en natuur.
Ik hou van mijn lichaam
Als ik ‘s ochtends naakt uit bed stap en voorbij de spiegel in mijn kamer loop kijk ik altijd even naar mezelf. Vaak verschijnt er dan een glimlach op mijn gezicht. Ik ben trots op mijn volle billen, mijn lieve buikje, mijn kleine en fijne borsten en mijn mooie lange golvende haren. Mijn lichaam is een waar cadeau. Ik ben er steeds beter voor gaan zorgen. Door haar vooral de voeding te geven die ze wil. In mijn geval is dat minder vlees, meer vette vis en groenten, minder suiker, veel water en de supplementen die op mijn lijf zijn afgemeten. Ik doe één keer per week krachttraining onder begeleiding en twee keer per week lig ik op de yogamat om mijn spieren lang en flexibel te houden. Ook intimiteit in de vorm van betekenisvolle en liefdevolle seks horen voor mij bij ‘selfcare’. Ik vind niets zo fascinerend als de aantrekkingskracht tussen de mannelijke en vrouwelijke energie.
Ik ben me bewust van mijn drieledigheid
Ik ben een drieledig wezen. Ik besta uit een lichaam, geest en ziel. Als we ‘dood’ gaan stopt ons lichaam met werken en onze geest met bestaan. Het enige dat rest is mezelf, mijn ziel. Ik bén dus niet mijn lichaam. Ik héb een lichaam en daar zorg ik zo goed mogelijk voor. Als mijn lichaam niet meewerkt weet ik dat het een verhaal probeert te vertellen. Het beste voorbeeld daarvan is mijn menstruatiecyclus. Ook ben ik niet mijn gedachten. Mijn gedachten zijn namelijk altijd bezig met het verleden of de toekomst. Het enige wat er echt is, is het nu. Mijn bewuste zijn, mijn ziel. Eckhart Tolle schrijft daarover in ‘De kracht van het nu’. Ik ervaar meer en meer hoe bevrijdend het is om mijn focus naar het nu te verplaatsen. De mens is een multidimensionaal wezen en het denken is zo’n beperkte tool om mee door het leven te gaan.
Ik vervul mezelf
Ik ben gestopt met zoeken naar aandacht van anderen om vervulling en geluk te vinden. Mijn geluk is mijn taak. Ik neem verantwoordelijkheid voor mijn welzijn en vul mezelf met liefde en plezier. Dat werkt als een magneet op anderen. Mijn hoge energie heeft een aanstekelijk effect op de rest van de wereld. Ik merk dat ik minder drama en conflicten in mijn leven heb. Vroeger zeiden vriendinnen: ‘Het lijkt wel of jij drama aantrekt in je leven’. Ja, dat gebeurde onbewust omdat het me het gevoel gaf dat ik leefde. Inmiddels weet ik dat dat stukjes pijn en verdriet in mij waren. Ik sleurde eigenlijk continue het verleden met me mee. Hoe meer ik daarvan in het licht heb gezet, hoe heler ik me ben gaan voelen. Familieopstellingen bij Erik van Gulik en een NLP opleiding hebben daar een héle grote rol in gespeeld. Stilte, tijd met mezelf, natuur en veilige vriendschappen deden de rest.
Ik geef en verwacht niks terug
Ik ben een gever. Ik voel dat ik veel te geven heb. Zeker op de momenten dat ik me goed voel en mijn eigen ‘kopje’ overstroomt. Ik ben niet gereserveerd in mijn uitingen naar anderen. Ik heb beter leren luisteren, waardoor ik steeds vaker hoor dat mensen het gevoel krijgen dat ze er echt helemaal mogen zijn en veilig zijn bij mij. Dan maakt mijn hart een sprongetje. Ik heb ervaren dat er veel naar me terug komt als ik geef zonder verwachtingen.
Ik ontvang graag
Ik ben beter geworden in het aannemen van complimenten en kan beter voor me laten zorgen. Mijn relatie met Joep heeft daarin heel veel betekend. Ik ben hem daar voor altijd dankbaar voor. Voorheen was ik vooral bezig met geven en vond ik mannen al snel ‘te lief’. Dat had alles te doen met een gebrek aan eigenwaarde. Inmiddels voel ik dat ik de wereld en meer waard ben en dat het fijn is om verzorgd te worden. Daarmee geef ik bovendien de ander de kans om te geven en dat zorgt voor een gezonde uitwisseling van geven en nemen. Ook tijdens intieme ervaringen ben ik beter in staat om te vertellen wat ik nodig heb en neem ruimte in om daar gehoor aan te geven.
Ik vergeef mezelf en anderenIk ben geen heilige. Ik ben een mens en leer over mezelf, iedere dag weer. Soms doe ik dingen die ik achteraf gezien niet zo had willen doen. Toch zie ik ook altijd de toegevoegde waarde van de ‘fout’. Ik kan mezelf steeds beter vergeven voor de dingen waarvoor ik mezelf eerder zou blijven bekritiseren. Ik ben altijd al heel vergevingsgezind naar anderen geweest. Ook zie ik graag het mooie in anderen, waardoor juist die aspecten nóg groter worden.
Ik onthecht van spullen en mensen
Alles in het leven is vergankelijk. Het enige dat zeker is, is dat alles veranderd. Ik vind steeds minder vervulling in het hebben van meer spullen. Ik hecht veel waarde aan comfort in huis, maar voel ook dat het gevoel van thuis zijn vooral in mezelf schuilt. Spullen voelen meer en meer als ballast in plaats van verrijking. Als ik nieuwe kleren koop doe ik dat graag bij Willem. Zo langzamerhand mijn favoriete winkel omdat het mooie kleren zijn, uniek en van mooie materialen. Ik koop liever één mooie (en dure) rok, dan tien goedkopere items van andere kwaliteit. Ook mensen komen en gaan in mijn leven. Ik groei en ontwikkel bovengemiddeld snel en zo ook mijn (liefdes)relaties. Die zijn vaak kort en krachtig. Mijn verlatingsangst die ooit heel sterk was maakt steeds meer plaats voor liefdevolle verbinding met de mensen die op mijn pad komen. De ander is vrij en niet van mij. Ik heb geleerd dat mensen willen controleren en aan me vastbinden juist zorgt voor afstand. Het maakt mij eigenlijk ook een minder gezellig mens. Ik ben op mijn best als ik niet bang ben om iemand te verliezen. Hoe meer ik bezig ben met mijn mooie zelf zijn, hoe meer ik gezonde relaties aantrek.
Ik vertrouw op mezelf en het universum
Ik vertrouw er op dat de juiste mensen en kansen op het juiste moment op mijn pad verschijnen. Ik vertrouw op iets groters dan mezelf. Het verleden heeft namelijk iets te vaak laten zien dat het zo werkt. Zoals Steve Jobs zei; “You can only connect the dots looking backwards”. En zo is het echt. De planning van mijn leven overlaten aan het universum geeft me ook de ruimte om te kunnen genieten van het hier en nu. Het is soms wel heel spannend, maar hoe vaker ik succes ervaar hoe beter het gaat om in diep vertrouwen door het leven te gaan.
Ik weet wat ik wil en neem actie
In deze 3D werkelijkheid gaat het om de ervaring die we opdoen door dingen te creëren die we graag willen hebben of doen. Dat gaat niet vanzelf. Daarvoor moeten dingen in beweging worden gezet. Mijn grootste duiveltje is luiheid. Ik ben goed in uitstellen. Net voor de deadline presteer ik altijd het beste. Ik weet niet of dat het meest liefdevolle voor mezelf is. Het gaat namelijk ook altijd gepaard met een hogere ademhaling en gejaadheid in mijn lijf. Discipline vond ik altijd een vies woord. Tegenwoordig kan ik het steeds meer zien als een vorm van zelfliefde.
Ik spreek me uit
Iedereen heeft een eigen perspectief op het leven en een andere bril op. Mensen kunnen niet mijn gedachten lezen. Het is dus nodig dat ik zeg wat ik wil en niet wil. Grenzen aangeven lukt me steeds beter. Mijn politieke avontuur is daarin een grote leerschool. Het lijkt erop dat ik continu wordt uitgedaagd om te zeggen wat ik echt vind en denk. Ik krijg heel veel oefenmateriaal voorgeschoteld. Een ‘nee’ tegen de ander is een ‘ja’ tegen mezelf. Een vriend zei voorheen veel te vaak naar mijn zin onze afspraken af. Ik vond dat raar en werd daar boos om. Totdat ik juist leerde waarderen dat hij alleen bij mij wilde zijn als hij dat ook echt wilde en daar ruimte voor had. In plaats van het te doen uit schuldgevoel of omdat we nu eenmaal hadden afgesproken. Ik kan nu ook beter omgaan met anderen die hun grenzen aangeven.
Ik heb een lange termijn visie
Ondanks ik zoveel mogelijk in het nu probeer te leven heb ik natuurlijk ook dromen over later. Een boerderij met paarden en honden bijvoorbeeld. En een Landrover Defender. Of een community met tiny houses midden in de natuur waar alle generaties samen opgroeien en oud worden. En ik zie mezelf voor hele grote zalen gevuld met mensen spreken over de vernieuwing van ons openbaar bestuur, de verhoging van het collectieve bewustzijn en de transitie van 3D naar 5D. Ik voel dat het mooi zou zijn als zo loopt, maar het is ook oke als het anders loopt. Ik vertrouw erop dat ik daar terecht kom waar ik hoor te zijn.
Ik lach en speel
De dag dat ik aan terminale serieusheid ga lijden moet nog komen. Of liever niet eigenlijk. Leef als Steef is inmiddels geworden tot een licht en speels leven. Humor is voor mij heel belangrijk. Ik hou van (woord)grapjes maken. Serieusheid verkrampt. Dat voelt niet goed voor mij. Ook hou ik het kind in mij levend door te spelen. Op de schommel in de speeltuin, in de raadzaal, aan de eettafel, in de slaapkamer. Overal en altijd is ruimte voor lichtheid.
We zijn allemaal de koning(in) van ons leven. Hoe meer we anderen behandelen als de ‘elite’ die we zelf zijn, hoe rijker onze relaties en levens zullen worden. Ik weet inmiddels dat ieder mens diep van binnen hetzelfde wil. Ieder mens wil een leven dat vervuld is van vrede en liefde. En speciaal voor de vrouwen: dit is jouw uitnodiging om te groeien in zelfliefde. Je mag er zijn. Met alles wat er wel is en alles wat er niet is. Je mag de ‘queen’ zijn die je altijd al was.
Keep shining!
Liefs, Steef
